สีสังเคราะห์ในเครื่องสำอางและผลิตภัณฑ์บำรุงผิว
เมื่อเร็ว ๆ นี้ มีการเติบโตอย่างรวดเร็วในผลิตภัณฑ์ดูแลผิวซึ่งมีสีเกือบเรืองแสงที่สวยงามแต่ผิดธรรมชาติอย่างมาก สีเหล่านี้น่าดึงดูดใจมากและช่วยให้แบรนด์ความงามโดดเด่นในตลาดที่มีผู้คนพลุกพล่านและตามเว็บไซต์ที่มีภาพถ่าย เช่น อินสตาแกรม แต่สีเหล่านี้ผลิตขึ้นมาได้อย่างไร และคุณต้องการให้สีเหล่านั้นอยู่ในผลิตภัณฑ์ที่คุณทาบนผิวของคุณหรือไม่?สีสังเคราะห์หรือสีย้อมคืออะไร?
โดยพื้นฐานแล้วเป็นสีย้อมที่ทำจากสารเคมีสังเคราะห์หลากหลายชนิด ปัญหาสำคัญประการแรกคือสามารถกำหนดสีย้อมเดี่ยวได้จากสารเคมีหลายสิบชนิดที่ไม่จำเป็นต้องระบุแยกกันบนฉลาก กระบวนการนี้ทำให้ยากอย่างยิ่งที่จะรู้ว่าคุณกำลังเปิดเผยร่างกายกับอะไร
สีสังเคราะห์ในเครื่องสำอางมีความเสี่ยงอะไรบ้าง?
ขึ้นอยู่กับประเภทของสีย้อมที่ใช้และสารเคมีที่มีอยู่ สีสังเคราะห์หลายชนิดเกี่ยวข้องกับการระคายเคืองผิวหนังและอาจปิดกั้นรูขุมขนซึ่งเป็นอุปสรรคต่อกระบวนการหายใจตามธรรมชาติของผิวหนัง สิ่งนี้สามารถนำไปสู่สิวได้และยังห่างไกลจากอุดมคติในผลิตภัณฑ์ดูแลผิว
ในอดีต สีสังเคราะห์บางชนิดที่ใช้ในทั้งอาหารและผลิตภัณฑ์ดูแลผิวมีความเกี่ยวข้องกับปัญหาสุขภาพที่รุนแรงและถึงขั้นเสียชีวิตได้ โชคดีที่กฎระเบียบทำให้สิ่งนี้มีโอกาสน้อยลงในขณะนี้ แต่ตั้งแต่ปี 1973 เป็นต้นมา มีการคาดเดาเพิ่มเติมว่าสีสังเคราะห์อาจส่งผลกระทบต่อระบบภายในของเรา ข้อเสนอที่โดดเด่นที่สุดคืออาจเชื่อมโยงกับโรคสมาธิสั้นเช่นการสมาธิสั้น (1) การเชื่อมโยงเหล่านี้ยังไม่ได้รับการพิสูจน์อย่างแน่ชัด และจะขึ้นอยู่กับสารเคมีเฉพาะที่ใช้
แพทย์ผิวหนังทั่วโลกและคนอื่นๆ พบว่าจำนวนผู้ป่วยโรคภูมิแพ้ตั้งแต่เรื่องธรรมดาไปจนถึงอันตรายถึงชีวิตเพิ่มขึ้นอย่างมาก การใช้สารเคมีที่ไม่รู้จักมาก่อนที่เพิ่มขึ้นถือเป็นผู้ต้องสงสัยหลักในการค้นหาสาเหตุของการแพร่ระบาดนี้ ด้วยเหตุนี้ ใครก็ตามที่กำลังมองหาผลิตภัณฑ์ดูแลผิวจากธรรมชาติจึงควรมองหาสีย้อมเหล่านี้ในเครื่องสำอางของตน
การใช้สีย้อมสังเคราะห์ในเครื่องสำอางมีการควบคุมอย่างไร?
ดำเนินการโดยประเทศหรือในกรณีของสหภาพยุโรปโดยกลุ่มที่ได้รับการรับรองกลุ่มเดียว สีย้อมสังเคราะห์ใหม่ได้รับการพัฒนาและควบคุมอย่างต่อเนื่องว่าปลอดภัยหรือถูกห้าม นี่เป็นพื้นที่ที่ควบคุมได้ยากเนื่องจากต้องใช้เวลาและความเชี่ยวชาญเป็นจำนวนมาก เป็นที่น่าสนใจที่จะทราบว่าแม้จะมีความพยายามที่จะประสานสิ่งที่ถือว่าปลอดภัยทั่วโลกให้สอดคล้องกัน แต่ก็ยังมีความแตกต่างใหญ่อยู่ ซึ่งหมายความว่าผลิตภัณฑ์ที่ถือว่าเป็นอันตรายในสหรัฐอเมริกาภายใต้ fda อาจถูกกฎหมายและถือว่าสามารถใช้ได้ในสหภาพยุโรปและในทางกลับกันคุณจะระบุสีสังเคราะห์ในรายการส่วนผสมได้อย่างไร
น่าเศร้าที่สิ่งนี้มักจะยากกว่าที่ควรจะเป็นและขึ้นอยู่กับว่าคุณอาศัยอยู่ที่ไหน รายการโดยละเอียดของสีที่อนุญาตสามารถดูได้จากเว็บไซต์ fda และ eu รวมถึง tga ในออสเตรเลีย รายการเหล่านี้ท้ายที่สุดแล้วทำให้ต้องอ่านแบบแห้งๆ เนื่องจากเป็นการยากมากที่จะประเมินอันตรายที่อาจเกิดขึ้นท้ายที่สุดแล้ว คุณควรหลีกเลี่ยงชื่อสารเคมีที่ไม่รู้จักจากผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางที่คุณซื้อ สำหรับผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้ โปรดไปที่ลิงก์ของเรา คำแนะนำในการอ่านฉลากเครื่องสำอาง.
มีทางเลือกอื่นที่เป็นธรรมชาติแทนสีสังเคราะห์หรือไม่?
ใช่และไม่. มีทางเลือกที่เป็นธรรมชาติดังต่อไปนี้แคโรทีนอยด์ (e160, e161, e164), คลอโรฟิลลิน (e140, e141), แอนโทไซยานิน (e163) และเบทานิน (e162) ประกอบด้วยเม็ดสีพืชสี่ประเภทหลักที่ปลูกเป็นผลิตภัณฑ์อาหารที่มีสี สารแต่งสีอื่นๆ หรืออนุพันธ์พิเศษของกลุ่มหลักเหล่านี้ ได้แก่: annatto (e160b) สีย้อมสีส้มแดงที่ทำจากเมล็ดของ achiote carmine (e120) สีย้อมสีแดงที่ได้มาจากแมลงคอชีเนียล dactylopius coccus น้ำเอลเดอร์เบอร์รี่ (e163) , ไลโคปีน (e160d), ปาปริก้า (e160c), ขมิ้น (e100)
โดยทั่วไปแล้วสีที่เป็นธรรมชาติมากกว่าเหล่านี้จะไม่สร้างสีที่สว่างมากอย่างที่คุณเห็นในผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางบางชนิด เป็นที่น่าสังเกตว่าสีน้ำเงินเป็นสีที่ยากต่อการสร้างตามธรรมชาติ มีตัวเลือกบางอย่าง รวมถึงผลิตภัณฑ์ที่มีสูตรมาจากสาหร่ายสไปรูลิน่า แต่ท้ายที่สุดแล้ว หากคุณเห็นผลิตภัณฑ์ดูแลผิวที่เป็นสีฟ้า ให้ตรวจสอบส่วนผสมอย่างละเอียด
การประนีประนอม
ไม่มีเหตุผลเชิงหน้าที่ในการเพิ่มสีสันให้กับคำอธิบายใดๆ ให้กับผลิตภัณฑ์บำรุงผิวหรือเครื่องสำอาง พวกเขาไม่ได้ปรับปรุงประสิทธิภาพของผลิตภัณฑ์ แต่เพิ่มเข้ามาเพื่อปรับปรุงแบรนด์และการขายเท่านั้น การปรับปรุงยอดขายนี้เป็นประโยชน์ต่อผู้ขายไม่ใช่คุณเป็นผู้ซื้อ และไม่ควรส่งผลเสียต่อผิวของคุณ เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับส่วนผสมเครื่องสำอาง
วิธีอ่านฉลากผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางจำนำส่วนผสมบัวขาว
คู่มือส่วนผสมที่ควรหลีกเลี่ยง
เรียกดูกลุ่มผลิตภัณฑ์บำรุงผิว white lotus
1. Feingold, BF (1973) ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับโรคภูมิแพ้ทางคลินิก ชาร์ลส์ ซี. โธมัส.